Марија денес има 67 години, веќе две години е во пензија. Сопругот почина пред неколку години
Марија немала лош живот. Нејзиниот сопруг не пиел, се трудел, секогаш и давал пари на сопругата. И децата се покажаа како луѓе, добро им оди. А сепак, Марија има чудно чувство дека изгубила многу во животот.
– Немаше големи, горливи чувства, желби, копнежи. Во ред, на свое место. Секогаш рутински, секогаш едноставен. Никогаш не сум се чувствувала како многу сакана или посакувана жена – вели Марија С.
Со сопругот се запознала за време на студиите, веќе била четврта година. Во тоа време, постоеше верување дека ако не најдеш сопруг пред дипломирањето, ризикуваш да бидеш баба девојка.
– Ќе бидеш, како што рекоа, стара слугинка. Никој не сакаше, последната година на студирање беше година на брак, тогаш многу девојки се мажеа – се присетува таа.
Дали беше заљубена во Владимир? Па тој е без здив, луд? Никогаш. Го сакаше, го ценеше, знаеше дека ќе биде добар сопруг. Искрени, сериозни, одеа на прошетки, Влада ја држеше за рака, понекогаш се бакнуваа некаде во парк. Тој беше нејзиниот прв и единствен маж во нејзиниот живот.
– Но, без голема возбуда. Беше убаво, беше забавно и мислев дека е доволно – вели Марија.
На свадбената фотографија се гледа убава млада девојка, витка и ситна, во долг бел фустан. Покрај неа, Владимир, висок, исто така тенок, со сериозно лице гледа во објективот.
– И тој беше како на оваа фотографија, не сакаше никакво лудило, ниту една шега. Ништо возбудливо, се е испланирано, осмислено, без ризик и без фантазија – вели таа.
Дали е погрешно? Таа само воздивнува. Од една страна, тоа беше добро, бидејќи таа се чувствуваше безбедно со него. Од друга страна, само рутина, досадата секогаш се вовлекува во рутина. И денес Марија мисли дека нејзиниот живот бил едноставно досаден.
– Ве молам разберете, благодарна сум што пропуштив „детски болести“ или други несреќи со кои се соочуваат луѓето, но денес имам впечаток дека живеев толку „асексуално“ и ова е веројатно единствениот добар збор за да ја опишам мојата ситуација – категорично е. таа.
Таа никогаш не го знаела вкусот на добро водење љубов, бидејќи тоа со Владимир бил како исполнување на брачна обврска.
– Работа, дом, деца, чистење, готвење. Домашната пилешка супа и свинските котлети се задолжителни во недела, зима со зелка, лето со салата од краставици. Сите ги сакавме рифовите. Се враќавме дома од неделната литургија, а јас тогаш ја завршував нашата вечера.
Некогаш одевме на прошетка попладне, некогаш седев на каучот со книга. Ги читав оние за љубовта, бидејќи во нив имаше толкава страст, толку многу чувства кои никогаш не сум ги знаела и, за жал, никогаш повеќе нема да ги познавам – вели Марија.
Ниту тогаш не ѝ паднало на памет дека има љубовник. А сепак имала можност кога на работа се појавил колега, токму спротивно од нејзиниот сопруг. Неговото внимание го привлече шармантната, флертувачка, обожавана Марија. Секогаш и ја бакнуваше раката за да ја поздрави, дури тогаш Марија имаше можност да дознае што значат познатите пеперутки во нејзиниот стомак.
Тогаш ми се тресеа нозете. Многу ми се допадна. Тој нè убедуваше и искушуваше да се сретнеме надвор од работа. Никогаш не се согласив на тоа и денес се прашувам дали постапив правилно – раскажува тажно таа.
Не би сакала да биде погрешно разбрана, многу го почитувала сопругот, но денес верува дека никогаш навистина не била 100 отсто жена. Бидејќи не го знае вкусот на вистинската желба, не доживеала страсна љубов. И сега е предоцна за тоа. Во одразот во огледалото, тој гледа старечка жена. Телото одамна ја изгуби цврстината, нема сјај во очите.
– Понекогаш се прашувам колку жени се како мене? Луѓето како мене го водеа овој „асексуален“, досаден живот? Имам многу време за размислување и да бидам искрена, мислам дека најголемото жалење ми е што не пробав.
Можеби барем би знаела колку забава сум пропуштила во мојот живот? – тажно вели Марија на крајот.
ДАЛИ СМЕТАТЕ ДЕКА АМРИЈА ПОСТАПИЛА ИСПРАВНО: ВО НЕЈЗИНИОТ ЖИВОТ И ДАЛИ ДЕНЕС ТАКВА ЉУБОВ ВООПШТО ПОСТОИ?
