Има повеќе сведоштва за чудата на СВЕТА ПЕТКА!
Култот на Света Петка се негува со векови во Југоисточна Европа, а го почитуваат и некои нехристијански народи на Исток. Верниците и се обраќаат со молитва за помош и спас од болести и други животни неволји.
Народните верувања велат дека на денот на Света Петка не треба да се пере алишта , да се шие или да се работи тешки работи, особено жените не треба да го прават тоа.
Има неколку сведоштва за чудата на Света Петка, а во некои приказни таа жестоко ги казнува оние кои не ги почитуваат правилата и работат на Велика Недела.
Луѓето кои имаат здравствени проблеми треба да одат во црква и да се измијат кај изворот или чешмата што се наоѓа во близина на храмот Света Петка.
Преподобната Мати Параскева обично ги утешува и смирува верниците доколку и покажат почит и ја посетат нејзината црква. Понекогаш им носи вести за закрепнување, но се појавува и како предвесник на пропаст и ги опоменува да го прекинат постот во петок или што прават во недела.
Оваа светица се јавува и ги предупредува своите верници главно преку соништата. Света Петка, на нејзиниот ден, 27 октомври, многумина повикуваат на помош, со темјан и поливајќи го лебот со црвено вино, спомнувајќи ја Петковица или Пејчиндан во своите молитви. Потоа ја пијат водата собрана од изворот покрај манастирите посветени на неа.
Денот на нејзината смрт е означен со болдирана црна буква и претставува не само голем христијански празник, туку и една од најчестите слави кај народот, а многу верници ја сметаат за свој заштитник (особено жените, децата и постарите ) и ја празнуваме како преслава (втора крштеничка прослава) според сите словенски обичаи.
Таа потекнувала од богато и благочестиво семејство. Таа имала брат, по име Евтимиј, кој се замонашил многу млад, а подоцна станал епископ Мадитски. Уште како девојче, додека одела во црква со мајка си, била многу побожна. По смртта на нејзините родители, посакувајќи подвижнички живот, таа го напуштила родителскиот дом и заминала во Цариград, каде што се замонашила во црквата Света Софија, а потоа се упатила во Јорданската пустина.
До храмовите на Света Петка, често има извори на лековита вода што луѓето ја земаат со верување дека ќе им ги залечи раните и ќе ги заштити од болести.
Параскева е родена во Епиват , во близина на градот Каликратија во Мала Азија, кон крајот на десеттиот или почетокот на 11 век. Според преданието, Света Петка поминала многу години во пустина, во пост и молитва и во осаменост. Преданието вели дека на сон и се јавил ангел и ја упатил во татковината за да ја шири Христовата вера. Затоа Свети Петок е претставен на иконите во монашка облека, со крст во рака.
На нејзиниот гроб се случија чуда. Во 1238 година, бугарскиот цар Јован Асен ги киднапирал, според некои, моштите на Света Параскева едноставно ги пренел во главниот град Трново. Кога Турците ја освоиле Бугарија, моштите биле пренесени, по наредба на султанот Бајазит, во молдавскиот град Јаши.
Во 1396 година, принцезата Милица успеала да ги моли моштите на светителот и да ги закопа во црквата Ружица во Калемегдан. Султанот Сулејман Втори ги пренесе моштите на Света Параскева во Константинопол во 1521 година. Конечно, во 1641 година, цариградскиот патријарх Партениј му ги предаде моштите на молдавскиот кнез Василиј Лупуло, кој ги пренесе во Јаши и ги положи во црквата на Светите тројца архиереи, каде што се и денес.
