Мати Јустина пораснала во побожно семејство во Шумадија, редовно одела во црква, но никогаш не помислила дека ќе стане калуѓерка. Студирала медицина и сонувала да стане успешен доктор. Со години живеела во Канада, но од оваа гледна точка, кога поминува низ своето минато, дури сега сфаќа дека уште како млада добивала покани од Бога, но не ги разбирала. Сепак, тој смета дека се се случило токму како што требало.
– Тоа беше Божји повик. Никогаш во животот не помислив дека ќе бидам калуѓерка, нормално. Пораснав во благочестиво семејство и од детството одев во црква, нормално. Моите родители се во срцето на Шумадија. Значи не ми беше туѓо. Но, бидејќи и јас отидов на медицина, знаете, тоа беше многу одамна . И сето она што Бог во неговиот план ме водеше, ме доведе. Впрочем, уште како млада имав повик да одам во манастирот. Не го разбрав тоа. Меѓутоа, Бог најде начин. Отидов во Канада, таму се замонашив. Имав десет години, па заминав за Америка. Не отиде, но ме испратија од Патријаршијата, нормално – изјави мајката на Џастин во емисијата „Експлозив“ на ТВ Прва.
Кога сакала да се врати во 2010 година, се обратила кај митрополитот Амфилохи, кој го менувал патријархот Павле додека тој се лекувал во болница.
– Сакав да се вратам од Америка. Меѓутоа , митрополитот рече да не барам друг манастир, туку тој има манастир за мене, овде во Белград . И ми го предложи манастирот Свети Христифор, за кој никогаш не сум ни слушнал – објаснува тој.
Тој денеска гордо стои пред манастирот Свети Христифор во селото Мислоѓин кај Обреновац и со топли зборови ги пречекува сите луѓе со раширени раце.
– Го сакам ова светилиште. Се најдов себеси во него. Јас сум исполнет. Срцето ми е полно. Јас сум како во рајот . Верувале или не, ова место е запоставено со векови – со неверување зборува мајката на Јустина и продолжува:
-Тоа беше руина каде што се собираа претежно дилери, наркомани, љубовници, нема да ви кажам што беше сето тоа собрано. Таму поминав низ многу проблеми, ме избркаа, не ми дозволија да дојдам таму, навистина беше многу тешко. Но, со Бога се е можно. Секој почеток е тежок, особено на ова место без ништо. Беше тешко, но тоа го гледам овде од Божјото помазание 12 години. Ова светилиште е изградено.
Живеела 4 години во викендица, додека ги средувала документите за обнова на манастирот.
– Првото нешто што беше направено е што Господ ни подари викендица овде. Имав каде да живеам во Белград, свој стан, но тоа беше далеку за мене, имаше многу документи, многу работа. Но Бог ни даде таму викендица, па останав таму три-четири години, додека не се изгради манастирот. Речиси четири години мајката собирала само хартии за да може да започне обновата на манастирот. Покрај нејзината желба и упорност, потребни биле и пари. Фала му на Бога, основачот излезе и навистина помогна, па за 12 години се изгради ова.
Се вели дека, откако таа дошла, литургијата секогаш се служи во манастирот.
– Кога дојдов, многу помогнаа обреновачките попови, служеа овде. Овој манастир, без разлика, откако дојдов и немаше црква, служевме долу, видовте во криптата, никогаш не беше без литургија. На утринската литургија дојдоа десетина верници. Во исповедите надвор од камерата, некои од овие луѓе ни кажаа дека се многу болни и дека лекот го нашле тука, без воопшто да знаат како патеката ги води до ова светилиште. Само јас живеам овде, па немаме место, нема каде – вели мајката на Џастин.
Конакот на манастирот е во изградба, па таа се надева дека наскоро ќе биде готов и им се заблагодарува на сите луѓе кои можат да даруваат.
За време на работите, во земјата каде што се наоѓал стариот манастир биле пронајдени коски на монаси. Таа особено забележала дека багерот не оштетил ниту еден од нив.
– При копањето на овој манастир пронајдени се 15 коски на монаси кои биле погребани овде кога биле убиени. Тој големиот багер, 15 се најдени, ниту еден не мелеше. Затоа само дојдете кај нив и ние ги земаме. Тоа е навистина само Божја промисла. Багерот ископа 15, односно дојде кај нив, ги подигнавме. И кога дојдоа патријархот и поставата, ги благослови да бидат мошти. Ги ставаме во две ковчези. Се сакавме според правилата. И можам да ви кажам дека многу пациенти се излекувани, особено зависниците. И тоа од алкохоличар – открива тој.
Во манастирот се сместени и моштите на свети Кристофер, Палестинец кој живеел во 13 век од нашата ера, на кого му е посветено ова светилиште. Исто така, посебно место зазема иконата на Богородица Валамска, која им дошла од Русија. Она што ја прави единствена е тоа што светицата е изложена боса.
