Изреката „ продадена вера за вечера “ сè уште погрдно се однесува на оној што е непостојан. Откажувањето од верата во нашиот регион никогаш не било нешто на кое се гледа позитивно.
Во нашиот регион, оние кои преминуваат во православието најчесто само се враќаат во него. Еден од нив е Махмуд Бушатлија, економист и консултант за странски инвестиции, кој по 500 години решил да се врати во православието и да стане Станко Црнојевиќ.
Махмуд Бушатлија се врати во православието во 2014 година и како што рече тогаш, не поминал низ никаков ритуал да се откаже од исламот , туку само се крстил.
Во таа прилика го сменил името и тоа само во црковните книги, а во документите останал Махмуд Бушатлија .
– Не бев ни муслиман . Поради околности тоа се случи со моето семејство, на кое не можев никако да влијаам. Од едно семејство кое премина во ислам пред 500 години, за сите тие 500 години останавме на фактот дека нашето национално битие е српско . Јас пораснав во таа една средина. Јас сум роден веднаш по Втората светска војна, па не ни беше важно – со приказната започна Махмуд Бушатлија, или Станко Црнојевиќ.
Бушатлија во својата исповед рече дека секогаш се чувствувал како Србин, како и целото негово семејство.
– Кога доволно созреав, тогаш имав потреба да се приклучам на нешто што е нашиот корен . А тоа е православието. Јас сум Србин по раѓање и така сум се изјаснувал секогаш. Кога имав 18 години и кога можев да се изјаснам, јас, како и целото семејство, сите се изјаснивме како Срби.
Да потсетиме, Бушатлија потекнува од османлиски паша кој бил многу истакнат во Отоманската империја и кој се истакнал во походот кон Црна Гора , но кој никогаш не криел дека е потомок на Станко Црнојевиќ. По пет века, Махмуд решил да се врати на верата на своето семејство, Православието.
– Имавте семејства кои го знаеја своето српско потекло и не беше страшно да се признае. Низ историјата имате само неколку семејства кои се бореле меѓу себе во вистинска смисла на зборот. Сепак, тие дури и задржаа некои ритуали. Знаевме каква е нашата крштеничка слава. Во комунизмот ги почитувавме сите, но не вежбавме многу. Во 500-те години на нашата муслиманска посветеност, ние не оставивме ниту една џамија иако бевме паши. Се чини дека не бевме чесни муслимани, но бевме во естаблишментот . Иван Црнојевиќ бил свесен дека жителите на Зета не можат да се одбранат од Турците, знаел дека тоа не е можно, а во моментите кога доаѓале Турците, нормално било да гледа дека некој од семејството останал на власт – Бушатлија изјави за Курир пред неколку години.
