православна црква и нејзините верници на 9 октомври го одбележуваат празникот на Светиот апостол и евангелист Јован Богослов.
Кој бил Јован Богослов?
Јован бил син на Зеведеј и рибар на Галилејското Езеро пред да почне да го следи Христос, како еден од Неговите први ученици и омилен меѓу нив.
Апостолот и евангелист Јован Богослов заедно со својот брат Јаков учел од Исус, а тие двајца биле нарекувани „синови на громот“. Јован, заедно со Богородица, бил единствениот што останал под крстот кога Христос бил распнат, ветувајќи дека ќе се грижи за Неговата мајка и ќе ѝ служи до нејзиното вознесение на небото.
Бидејќи останал верен на Синот Божји, Јован бил мачен и прогонуван, а за време на престојот на островот Патмос го напишал познатото Евангелие и Откровението.
Подоцна бил ослободен кога на власт дошол царот Нерва, а потоа се вратил во Ефес, каде што продолжил да го проповеда христијанството.
Чуда на гробот на Јован Богослов
Според преданието, кога имал повеќе од сто години, им рекол на своите ученици да му ископаат гроб во форма на крст. Потоа легнал во него и починал. Кога подоцна неговите ученици го отвориле гробот, телото не било таму.
На местото во Ефес, за кое се верува дека е неговиот гроб, секоја година на денот на неговото славење се крева прав за кој се смета дека има исцелителна моќ.
Верувања и обичаи на Св. Јован Богослов
Свети Јован Богослов се празнува двапати во годината. Првиот пат на 21 мај – ден кога, според верниците, од неговиот гроб се шири лековит прав, а вториот пат на 9 октомври – кога се одбележува неговото упокојување.
Јован Богослов е многу почитуван меѓу српскиот народ и православните верници, па со овој празник се поврзуваат бројни обичаи. Во црковниот календар овој ден е запишан со „масни“ букви, што значи дека не се работи домашна работа.
Во некои краишта на овој ден започнувале свадби кои траеле по три дена.
Постои верување дека на Св. Јован Богослов луѓето што живеат на село треба да ја одмараат стоката. Исто така се верува дека жените не треба да допираат плетка, ножици или игли, за да не им ги нагризуваат глувци алиштата.
Во одредени делови постои и обичај жените на овој ден да удираат по амбарите за да ги растераат глувците.
