Долгогодишен пријател на Халид Бешлиќ открил со кого пејачот не зборувал и зошто.
Голем број пријатели, колеги, обожаватели и граѓани се собраа на комеморацијата за легендарниот пејач Халид Бешлиќ, чијата смрт длабоко го потресе целиот регион. Салата беше исполнета со емоции, солзи и спомени на човекот кој со својот глас и дело остави неизбришлива трага не само во музиката, туку и во срцата на луѓето од различни вери и народности.
Халид Бешлиќ беше повеќе од пејач – беше симбол на искреност, добрина и народна топлина. Неговите песни, во кои се преплетуваа тагата и надежта, беа мост меѓу луѓето, јазиците и културите. Малкумина уметници успеале, како него, да го обединат регионот и да донесат емоција што ги надминува границите и предрасудите.
Пејач без непријатели
За разлика од многу ѕвезди кои низ кариерата имале конфликти, Халид беше познат по својата скромност, мирен дух и почит кон сите. Колегите сведочеа дека никогаш не се карал, ниту пак зборувал лошо за некого. Секогаш беше подготвен да помогне, да се насмее и во секоја ситуација да го најде човечкото.
„Беше еден од ретките што не знаеше што значи непријателство. Со сите беше добар, насекаде сакан гостин. Неговата песна спојуваше и помируваше многумина,“ раскажуваа пријателите и музичарите кои присуствуваа на комеморацијата.
Заминувањето на Халид остави празнина не само во музичкиот свет, туку и во секојдневието на многу луѓе кои со неговите стихови растеле, сакале и тагувале. Неговиот глас, полн со емоција и топлина, стана дел од колективното сеќавање на народите од Балканот.
Пријателот на Халид: „Го измамија, но им прости“
На собирот зборуваше и неговиот долгогодишен возач и близок пријател Владе Пејиќ, кој откри малку познати детали од животот на пејачот и неговиот однос кон луѓето.
„Имаше двајца-тројца луѓе што го изневерија околу работата. Не му ја завршија како што треба, го измамија за некои пари. Се налути, па не сакаше повеќе да има контакт со нив, но на крајот им прости. Знаеше да каже: ‘Ма, нека, како да никогаш не сум ги ни имал.’ Таков беше – никогаш не носеше омраза во себе,“ раскажа Пејиќ.
Владе додаде дека Халид до последниот ден останал човек од народот – едноставен, пристапен и секогаш свој.
„Ништо повеќе нема да биде исто. На неговата бензинска и околу мотелот сега е тишина. Додека тој беше таму, сè живееше. Луѓето доаѓаа од сите краеви само да го видат и да испијат кафе со него. Нема човек што овие денови не се јавил да праша за него,“ рекол потресено.
Човек што зрачеше со добрина
Халид Бешлиќ не беше човек на големи зборови, туку на дела. Им помагаше на многумина, но тивко – без внимание и реклама. Неговите пријатели и колеги го паметат како личност која секогаш имала разбирање и верувала во луѓето, без оглед на сè што доживеала.
Неговите песни – од „Миљацка“ до „Романија“ – и денес одекнуваат, бидејќи во себе носат искрена емоција што публиката ја препознава и памети. Иако го нема повеќе меѓу нас, духот и музиката на Халид продолжуваат да живеат во секој стих и во секое сеќавање.
