Уште во 2016 година му беше дијагностицирана срцева слабост. И покрај тоа, тој работеше како инвалид, до шест месеци пред трансплантацијата, кога веќе не можеше
Добив ново срце, нова шанса за живот. Сега можам да основам семејство, а дај Боже после свадбата да има дете – изјави за Курир Никола Поповиќ , момче од Матеевац кај Ниш, кој со поканата за свадба дошол на преглед во Кардиохирургија УКЦС. Клиника, на истото место каде пред 15 месеци во последен момент му беше спасен животот со трансплантација на срце.
Нечие „да“ во најтешките моменти од тој април 2023 година, кога умира близок и млад човек, му даде живот на еден дечко. И сега кога животот продолжува во најубавиот можен правец и ако даде Господ ќе биде продолжен со нови животи. Колку нечија неизмерна хуманост ќе даде живот!
Никола го запознавме минатата година , набргу по трансплантацијата на срце. На стаклената интензивна нега покрај прозорецот лежел 27-годишен маж. Прикачен на монитори, со цевки, но сепак весели. Се снајде! И токму тогаш рече:
– Сега се е поинаку, добив нов живот! Можам да ја планирам иднината!
Иднината пристигна. Свадбата со Анџело, кој е и негов ангел чувар, е закажана за август:
– Заедно сме пет години, Ангела е секогаш покрај мене и најголем поддржувач во целата борба.
Поканата е на вистинското место.
– Доаѓав на мојата осма редовна биопсија на срцевиот мускул. Резултатот е добар, нема отфрлање на органи. И во исто време донесов покана за свадба на целата единица за трансплантација на срце. Ќе ми биде драго да дојде некој – вели Никола.
Уште во 2016 година му беше дијагностицирана срцева слабост. И покрај тоа, тој работеше како инвалид, до шест месеци пред трансплантацијата, кога веќе не можеше. Тогаш започна борбата за живот и смрт.
– Ноќта помеѓу 26 и 27 април минатата година, по две и пол години чекање добив ново срце. Пред тоа, не можев да одам 100 метри без тоа да почне да ме гуши . Сега можам лесно да прошетам 10 километри, нема никакви потешкотии – вели Никола и повторува благодарност до семејството на донаторот, кое се уште е анонимно, како и до лекарите и медицинските сестри.
Само сакав мојот син да оди на море за прв пат
– Мојот петгодишен син никогаш не видел море бидејќи секогаш морав да бидам во Србија ако ми дојде најважниот повик во животот. Ми беше вградена пумпа за срце и бев на листа на чекање за трансплантација. Ја замолив д-р Емилија да ме пушти на море, и онака не очекував покана. Не ја ни подготвив чантата која треба да биде готова во случај на повик. Само сакав мојот петгодишен син првпат да го види морето. Сите одат на море, а тој не – за Курир телефонски раскажува Александра Стојановиќ (30) од Прокупље, која се уште е исцрпена од операцијата, но и се заблагодарува на семејството на донаторот.
Александра, ни вели д-р Несторовиќ, може да биде предупредување за сите нас дека трансплантација не мора да им треба само на оние кои се родени со срцеви мани, туку на сите.
– Здрава, млада, на 24 години остана во друга состојба. Но, по породувањето, поради смртна срцева слабост, беше префрлена на кардиохирургија, каде што се боревме за нејзиниот живот. Едвај успеавме да и вградиме вештачко срце – срцева пумпа на која живееше пет години и успеа да учествува во растењето на своето дете – вели д-р Несторовиќ.
На редовен преглед, 10 дена пред трансплантацијата, прашала за морето.
– Бидејќи пумпата е приклучена на струја и не може да се потопи, и реков дека може, но не и да плива. А потоа рекла дека повеќе не ја подготвува чантата за евентуален повик, по што морала веднаш да замине бидејќи срцето морало да се пресади во рок од четири часа. Така таа рече: „Но еве сега ќе ги мијам работите“. И ѝ требаше!
Никола чека некој да дојде. Асистентка кардиолог. Д-р Емилија Несторовиќ, која е постојано со него, истакнува дека сите ќе го направат тоа!
– Цело одделение оди на свадба во Ниш! Сите одиме кај Никола! Тој лежеше овде минатата година со смртна срцева слабост, неколку дена од смртта. Срцето пристигна во последен момент. Прво среќата – успеавме да го спасиме, а сега и поканата за свадба. За тоа велите: „За ова работиме“. И тоа е успех не само на нашиот кардиохируршки тим, туку и на целото општество – отпуштениот успеавме да го вратиме во нормален живот, а сега и тој ќе си најде семејство – вели д-р Несторовиќ за Курир.
Задоволна е и што на нејзината интензивна нега има дури двајца пациенти кои штотуку добија нов живот. За 11 дена две семејства дадоа согласност за дарување органи во најтешкиот момент – во УЦК на Србија извршени се осум трансплантации. Меѓу него има две срца.
