Сопствениците на угостителски објекти, приватно сместување и кафеани во Црна Гора се ужасно незадоволни од профитот остварен во тековната летна сезона поради, како што наведуваат, сиромашните гости од Србија.
Сопствениците на барови, ресторани и приватно сместување во Црна Гора се многу незадоволни од развојот на тековната сезона. Поради „пропаднатата сезона“ како што изјавија самите ресторани, но и премиерот на Црна Гора Дритан Абазовиќ , сега ги открија конкретните причини за незадоволството на црногорското приморје.
„Никогаш не сме имале толку сиромашни гости од Србија. Тие не се домати, туку туристи на паштети. Ним не им е гајле за зеленчук, доматите им се луксуз . Се жалат за се и сè им е скапо. Ужас! “ , наведуваат сопствениците на приватни сместувачки и угостителски објекти.
До крајот на јули вообичаена беше сликата на полупусти плажи, ресторани, кафулиња. Но, туристите од Србија, кои секоја година се најбројни, сепак не ја заборавија Црна Гора. Жителите на градовите на црногорското крајбрежје до пред само две недели врескаа по гости. Сега ги има се повеќе, а гужвите почна дури пред почетокот на август. Но, најголем дел од туристите се од Србија, има и „привремено сместени“ гости од Украина, а според сведоштвата на „локалните газди“, нивните „џебови се плитки, а паричниците тенки“.
Неверојатно е да бараат намалување на цената за секоја глупост. Четворица од нив доаѓаат да изнајмат стан што го издаваме по лански цени, иако годинава се е многу поскапо, но и тоа не е доволно. Наместо да платат 30 евра што е минимум, прашуваат дали е можно за 20, па никаде го нема.
И да ги изневериме на 20, ќе прашаа дали може и за 15. Вакви гости не сме имале. Доаѓаат и странци, но најмногу семејства и парови од Белград, Нови Сад, Крушевац и други градови во Србија. Некогаш оставаа бакшиш ако им се допаѓа сместувањето, па не ни прашуваа за цената, но сега се им е премногу. Имавме едно семејство, не можевме да ја спуштиме цената, затоа што навистина не ни се исплати да работиме така, па најдоа соби некаде во ридовите за по пет евра. После дојдоа да ни кажат дека е поевтино таму горе на ‘чука’, на Ловќен. Боже мој, што спиевме“, вели Петар Вукшиќ, кој последниве 10 години издава станови и соби во селото кај плажата Јаз кај Будва.
Ништо подобра не е ситуацијата во „трговија“.
„ Тажно е што луѓето доаѓаат на одмор, а потоа ги гледаш како ги бројат тие центи, за случајно да не ти дадат повеќе . Ако кусурот е пет центи, ќе го чекаат, нема да го остават. За да ги видат штедливите сиромашни и беда, тие само погледнуваат наоколу, допираат, се обидуваат, но никој ништо не купува . Додека доаѓаа Русите барем трошеа, купуваа, оставаа бакшиш, имавме за што да работиме. Сега се сончаме по цел ден, а продаваме два до три артикли. Една тага “, вели Милена Добројевиќ, која продава фустани за плажа, крпи и костими за капење во Бечиќи.
Туристите од Србија, но и од регионот јадат, според мештаните, исклучиво во продавници и пекари.
„ Оваа година рестораните испаднаа од игра. Туристи од Србија во Црна Гора јадат на плажа, на пешкир. Не мразат да влечат леб, салама, зеленчук, овошје, ниту осите, ниту топлината не им пречи. Гостите во нашиот ресторан се претежно странци, Французи, Англичани, Германци, има и Американци, дури и Арапи и Индијци.
Повеќето од нив се сместени во хотели, па кога сакаат да јадат надвор, седат во ресторан, а има и такви кои доаѓаат со брод за крстарење, за време на викендот престојуваат на брегот, а вечераат кај нас. Русите имаа резервации за цело лето, секој ден. Јаделе, пиеле, платиле над секоја цена. Кога седат луѓе од Србија во нашиот ресторан, бакшишот е минимален, а ниту оброкот не е луксуз, обично нешто поевтино, на лажица. Свежата морска риба која ни пристигнува секој ден чини од 80 до 200 и 300 евра во зависност од тежината. Еден голем бас може да го делат неколку луѓе, со шише вино. Тоа е еснаф за кој гостите од Србија не можат или не сакаат да платат “, вели Драган, келнер во еден од рестораните на брегот на Будва.
Лежењето е главно на пешкир, како во старите добри времиња, бидејќи кој сака да плати 15 евра за лежалки.
„ Смешно е кога ќе видите луѓе како се мачат да подаваат пешкир на градска плажа каде што деновиве е како пчеларник. Нема да платат лежалка, 15 евра им е прескапо, а како што слушам во Белград на Ада се 20 . Потоа некако се заглавуваат меѓу два реда лежалки со крпата, а некои отвораат и шатор за да се скријат од сонцето бидејќи немаат чадор за сонце и нема да платат за тој што го нудиме.
Доаѓаат во 10 часот наутро, остануваат до седум навечер, цел ден на сонце со вреќи со храна и фрижидер полн со пијалоци. Некои одат на игралиштето зад плажата, и лежат таму под сенка. Сè потсетува на воените години. Луѓето немаат пари, тоа е очигледно, но сакаат да одат на море. Кутра кутра “, вели Марко, работник на една од плажите во Будва.
