Македонската православна црква денеска го одбележува денот на преподобните Висарион и Иларион Нови.

Роден и израснат во Египет. Рано му се посвети на духовниот живот и „не ја оскверни духовната облека во која беше облечен во светото крштение“. Го посетил свети Герасим на Јордан и го слушал свети Исидор Пелузиот. Своето тело го победи со пост и бдение, но подвигот по можност го криеше од луѓето. Еднаш стоеше на молитва четириесет дена без да јаде и да спие.

Носеше по еден фустан и во лето и во зима. Имаше голема дарба за чуда. Тој немал постојано место на живеење, но живеел во планините и дабовите насади до својата возраст. Исцелувал болни и правел многу други чуда за добробит на народот и за слава Божја. Починал мирно во 466 година.

Игумен на далматинското семејство во Константинопол. Бил ученик на Григориј Декаполит и имитатор на животот на Иларион Велики, чие име го зел. Моќен во молитвата, истраен и храбар во страдањето. И многу страдаше за икони во времето на злите иконоборци цареви, Лавот Ерменски и други. Тогаш царот Лав бил исечен со мечеви од сопствените војници во истата црква и на истото место каде што прво ги навредил светите икони и од каде ја тргнал првата икона. Тогаш свети Иларион ќе биде ослободен од занданата. Но речиси.

Advertisement

Повторно бил мачен и чуван во зандана до православната царица Теодора. Видовит и јасновидец: видео од Божјите ангели што ја носат душата на свети Теодор Студит на рајот. Угодувајќи му на Бога, тој се упокои во царството небесно во 845 година, во својата седумдесетта година.

Проповедта на овој ден зборува за чување на срцето:

За сè што е чувано, чувајте го своето срце, зашто од него доаѓа живот. Во срцето е волјата, во срцето е љубовта, во срцето е умот.

Од доброто срце доаѓа: мир, страдање, добрина, милост, вера, кроткост, воздржување.

Како што змијата ја чува главата, така и ти сине, чувај го своето срце. За целта на се што се чува, синко, чувај го своето срце! Зашто во него и од него влегува животот, кој е од живиот Бог.

Advertisement