Родителите и медицинскиот персонал забележале дека момчето никогаш не реагирало на болката и набрзо им била поставена тешка дијагноза на ретко нарушување.
Болката не е нешто на што луѓето можат да се радуваат, но нејзиниот недостаток, поточно целосна отпорност на неа, е крајно непријатен и опасен здравствен проблем.
9-годишното момче од Обединетото Кралство, Зак Скитмор, страда од оваа ретка состојба, која професионално се нарекува вродена нечувствителност на болка и ја означува неспособноста на телото да ја согледа физичката болка, пишува Medline Plus.
„Не ни знаев дека постои додека не почнав да истражувам“, вели мајката на момчето, 46-годишната Дона Скитмор. Пореметувањето предизвикано од два мутирани гени што го носат неговите родители често резултира со повеќе повреди, рани, скршеници на коските и други здравствени проблеми кои може да останат неоткриени.
Ова нарушување погодува еден од милион луѓе
Состојбата е исклучително ретка и погодува само едно лице од милион. Дона и нејзиниот 53-годишен сопруг Стив прво се посомневале дека нивниот син не боли кога имал девет месеци.
„Кога ги прими првите инјекции, медицинската сестра рече дека никогаш не видела бебе кое не реагира на нив“, рече мајката. Кога Зак наполнил 1 година, тој си го гризнал јазикот и не бил свесен за тоа, пишува Mirror. Потоа на 4-годишна возраст го измести колкот на трамболина, по што лекарите го вратија на своето место без никаква анестезија.
Тие доживеаја непријатности и наидоа на недоволно разбирање за околината
„Кога го дислоцираше колкот, луѓето не веруваа дека тоа се случило и рекоа дека никој не може да седи со изместен колк и да помине низ агонија“, опишала Дона. Момчето било носено во Итната помош на секои две до три недели поради некоја повреда и лекарите секогаш сомнително ги набљудувале.
„Шест години им кажував на сите дека не чувствува болка, но никој не ми веруваше“, додаде неговиот татко.
На Зачу конечно му беше дијагностицирано нарушувањето во болницата Аденбрук во Кембриџ, откако неколку дена шеташе наоколу со тешка фрактура на ногата.
Не постои лек за оваа состојба
Да се биде имун на болка можеби звучи како суперсила, но тоа е ноќна мора за Зак и неговите родители, кои мора постојано да се грижат за можноста тој несвесно да се повреди, особено затоа што нема лек за оваа состојба.
„Мораме да ја провериме целата негова храна и вода кога се капе за да не изгори бидејќи не може да препознае кога нешто е премногу топло“, објасни Дона. „Тој не може да игра фудбал, рагби или некој контакт спорт. Не можеме да му дозволиме да оди на нешто како брануваа, бидејќи тоа е едноставно премногу опасно“.
Мајката исто така се плаши дека соучениците на Зак еден ден ќе дознаат за состојбата на нејзиниот син и ќе се обидат да ги тестираат неговите граници.
„Понекогаш е тешко да не се вознемириш затоа што сакаш да го заштитиш своето дете од се што може да го повреди“, се пожали Дона.
И покрај најдобрите напори на неговите родители, неограничената толеранција на Зак за болка доведе до развој на зглобот на Шарко, прогресивна компликација која може да предизвика инфекција и деформитет и да бара ампутација доколку не се лекува.
Неговите родители жестоко се борат да му обезбедат што е можно поубав и безбеден живот, колку и да изгледало тешко.
