Кога се родија Ирма и Илда, свекрвата ми рече: „Остави го во породилното одделение!“ јас ѝ реков дека тоа се нејзини внуки, направени од нејзиниот син, нејзината крв.

Ми велеа дека децата со Даунов синдром не се способни за живот, дека нема да одат, да зборуваат… Но, не ми рекоа дека ќе можат лудо да ме сакаат, гушкаат и бакнуваат“.

Ова е приказната на Сара Прелевиќ (32) од Подгорица, која пред 12 години стана горда мајка на убавите близначки Ирма и Илда, родени со Даунов синдром.

– Јас ги родив Ирма и Илда на 20 години и ми рекоа дека девојчињата имаат Даунов синдром. Поради зборовите на лекарот и околината, тогаш не им се израдував на моите девојки. Ме советуваа дека моите ќерки треба да одат во дом или во спротивно ќе завршам на психијатрија. Никогаш не помислував да ги напуштам. И ете, ниту јас завршив во лудница, ниту тие завршија во дом – гордо вели Сара, кој денес ја има поддршката од целиот регион.

Advertisement

Таа призна дека не знаела ништо за Дауновиот синдром во тоа време, но дека семејството многу ѝ олеснило во првите години по раѓањето на нејзините ќерки, кои, меѓу другото, биле лекувани од Котор, Игало преку Белград до Нови Сад. Ништо не ѝ било тешко, навикната да се бори и да се грижи за себе, таа гордо истакнува дека работи уште од деветгодишна возраст, кога продавала бурек во пекарницата на нејзиниот татко.

Колку е тешко, родителите кои се во иста ситуација како Сара знаат најдобро, а за неа најтешко било кога Илда паднала во кома на девет месеци, кога на Ирма ѝ опаднала косата.. операции, третмани.

За жал, после шест години, косата на Ирма повторно опаѓа, па Сара напиша на Инстаграм дека пак морале да ѝ ја избричат главата. И покрај сѐ Ирма и Илда, како и нивната мајка, херојски се борат.

Сара не дозволи инвалидитетот да ги обликува нивните животи, туку ја презеде контролата над проблемите.

Поради храброста што ја покажа мама Сара, денес многумина ја нарекуваат мајка херој. Исто како што и нејзините девојки се херои.

– Јас би им препорачала на родителите кои имаат деца со инвалидитет да бидат горди на нив, да ги сакаат, да се грижат за нив и да ги галат, бидејќи не е нивна вина што се родени на тој начин. Да ги социјализираме што е можно повеќе, со тоа што ќе ги вклучиме во што повеќе активности – вели Сара, која пред две години доби уште едно девојче, Ина./ZenskiMagazin

Advertisement